Ne kadar güzelsin, tıpkı plastik gibi
Ne kadar bulaştırsam sökmesi o kadar zorlaşan ama yine de eğlenceli
Çocukluğumun çarpık-kırık-eksik parçalarını bşrarada tutan uhu gibisin
Yalan mıydı ki düğmene her basışımda tekrarladığın güzel sözler ?
Bunu düşünmemi bile garipser gibisin bilirim,
Her yaptığım şeyi gariplik içinde güzel ve anlamlı bulduğun gibi.
Dumanı içime çektiğimde ciğerlerime çöküşü gibi kasvetli seni düşünmek
Sonunda bıraktım oyunu da,
Çocukluğumu da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder