Bir yeteneği olan mı, hiç yeteneği olmayan mı, yoksa pek çok yeteneği olup da hiçbirini değerlendiremeyen biri mi daha başarılıdır? Onu bunu bilmem ama ben pek çok yeteneği olup da hiçbirini değerlendiremeyen beceriksizin tekiyim. Talihim hayatım boyunca hep enseme tokat attı (ardından n'aptığını yazmama gerek yok sanırım). Yeteneklerimi değerlendirememiş olmam ise tabii ki benim 'yeteneğim'.
Madem 'her şey çok basit bir formülden ibaret' neden olmuyor arkadaşım? Biri de çıkıp 'Pozitif düşündüm, kafamı hiç kötü şeyler düşünmeye yormadım, mutlu olduğumu söyledim ama anasını avradını ki bir bok değişmedi hayatımda ibneler hani verdiğiniz sözler (!)' demiyor ki! Neden hep zaten anadan babadan / sülaleden zengin insanlar hakkında başarı öyküleri yazılıp çizilir?
Neden sokakta yaşayan bir evsiz alınıp söz konusu 'basit formül' öğretilerek başarılı olması sağlanmaz? Çünkü yok öyle bi'şey arkadaşım. Hepsi külliyen yalan. Benim elimde zaten param varsa ve ben o parama para katmayı başarıyorsam sıradan bi'şeydir bu - nesi olağanüstü anlayamıyorum. O paramı değerlendiremeyip göt gibi açıkta kalırsam bir sorun var ve muhtemelen gerizekalıyımdır demektir zaten. Sen önce hayatın en derin bok çukurlarında gezen birini çekip al onun hayatını değiştir, sonra gel beni ikna et tamam mı? Ondan sonra bak söz, yazıp çizdiğiniz her boktan 'başarı' kitabını alacağım. Haydi eyvallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder